گریه و بیقراری

دوشنبه از نزدیک ظهر رفتیم خونه مامان جون و با هم رفتیم حمام و عصری با مامان جون و زن دایی رفتیم روزه.(بگذریم از اینکه من راننده بودم و نزدیک بود تصادف کنیم)

یه لباس خوشگل مخملی با دامن پفی بهت پوشوندم با یه جفت بوت رنگ لباست .خیلی خوشگل شده بودی . قربون صورت ماهت. توی روزه خیلی شیطونی کردی و همه همش داشتن بهت نگاه میکردن.

بعد از روزه رفتیم پیش اقای دکترت و اقای دکتر گفتن که وزنت خوبه و برات یه دستور غذایی  دادن(از یکسالگی باید َشروع کنم) و البته گفتن سه هفته دیگه باز بریم پیششون! خدا کنه ایندفعه دیگه قرصتو قطع کنه(خدا کنه تا سه هفته دیگه دل دردت خوب شده باشه)

شب که امدیم خونه بعد از کمی بازی رفتیم که بخوابیم.خیلی بد خوابیدی و بعد از نیم ساعت با گریه بیدار شدی .این گریه ها تا یک ربع ادامه داشت و بعد میخوابیدی و دوباره با گریه و زاری بیدار میشدی . متوجه بودم که درد داری ولی نمیدونستم باید چه کار کنم.!

قربون اون اشکات بشه مامان گریه نکن عزیز دلم. بمیرم برات کجات درد میکنه....اما حرفای من فاییده نداشت و اون زار میزد و قطره قطره اشک میریخت. خیلی ترسیده بودم(فکر میکردم نکنه سنجاق سرشو قورت داده!) اخه سر دلش سفت سفت شده بود.

یا بابا سعید راه میبردت یا من.از طرفی هم.بابا سعید که میدید من قاطی کردم منو هم دل داری میداد.

اخرش به مامان زنگ زدم و گفت شاید دلش سرما خورده حوله داغ کن بذار و اب جوش نبات هم بهش بده.این کارو کردم و کمی اروم شدی و کم کم خوابت برد.

تا صبح چند بار دیگه بیدار شدی و بیقراری کردی. ولی حدود 3/30 بود که دیگه خوابیدی.(خدایا شکرت)

علت واقعی این بیقراریهات نامعلوم موند!بعضی گفتن دلش سرما خورده بوده...بعضی دیگر گفتن از روی زمین چیزی خورده بوده ندیدی...وبعضی بر این عقیده بودن که بچه رو چشم کردن(اینقدر خوشکلش نکننننننننن!!!!!!) ولی اخرش خودم متوجه نشدم که کدوم علت واقعی بود!

بالاخرته این شب هم گذشت ولی شب خیلی خیلی بدی بود.الهی هیچ وقت تکرار نشه.

خدایا انیسای من همیشه شاد و خندون باشه . من طاقت اشکاشو ندارم.امین.