مثل عشق

محلفه رو میکشه روی سرش و کنار میزنه میگه دااااااااااا(همون دالیه)مامانجونش باهاش دالی کرده یاد گرفته. بهش میگی  آنیسا بووس بووس ...صورتشو میاره جلو بوس بده(اینو بابا جونیش یادش داده) بهش میگیم آنیسا ببعی میگه ....جواب میده ب ب ب ب میره کنار تلفن گوشی رو بر میداره میذاره کنار گوشش میگه ااااااال(یعنی الو) ...

انیسا جونی...گل مامایی و بابایی دیگه کم کم داره تاتی تاتی میکنه و راه میافته.      تا هفته ی پیش فقط میتونست وایسه و تا دوتا قدم بیاد جلو اما توی این دو سه روز قشنگ تا 5/6 قدم بر میداره. البته خونه ی باباجونیش که میریم بیشتر میخواد راه بره و چون بابا جونی و مامان جونی هم بیشتر حوصله دارن تاتی تاتی بیشتر راه میره. بابا جونی و مامان جونی با دیدن همین چند قدم راه رفتنش خیلی ذوق میکنن و همش قربون صدقش میرن! گاهی فکر میکنم از من و بابا سعید هم بیشتر انیسا خودش هم وقتی میبینه میتونه راه بره ذوق میکنه و میخنده و شادی میکنه. الهی همیشه دخمل کوچولوی ما شاد باشه.امین. ...

امروز صبح بابا جون آمد دنبالمون وماروبرد خونشون تا برای دایی رضا و دایی محمدکه رفتندکربلا آش پشت پا بپزیم. شروع به  محیا کردن پختوپز شدیم . همه دست به کار بودند وآنیسا جونی حسابی شیطونی کرد به طوری که شب وقتی که رسیدیم خونه زودی خوابید. اخیش .... چه خوبه که انیسا زود بخوابه..... انیسا توی قابلمه ...

...

عزیز دلم مامان یه کلاه بافتنی برات بافت در سطح تیم ملی برای بافتن این کلاه از مامان جون و دوستان(خاله سمانه)پرسیدم که باید چند تا سر بندازم و هر کدوم به طریقی ما رو راهنمایی کردن اما بالآخره جمعه اون هفته سر انداختیم و تا 5 شنبه (یک هفته ای) تموم کردیم . و جای خوشحالیش اینه که اندازه سر انیسا جونیم شد! رنگ کلاف رو آبی انتخاب کردم چون رنگ پانچوی آنیسا ابیه و این کلاه باهاش ست میشه. فعلا هنوز سر نکرده چون این یکی دو روز بعلت سرماخوردگی بیرون نرفتیم.     ...